تکنیک های پیشرفته تولید برای دستیابی به بازتاب کم در شیشه چند لایه چیست؟

شیشه چند لایه بازتابنده کم یک ماده تخصصی است که در برنامه های کاربردی استفاده می شود که در آن کاهش تابش تابش و وضوح نوری بسیار مهم است ، مانند طرح های معماری با کیفیت بالا ، نمایشگرهای موزه و شیشه جلو اتومبیل. دستیابی به بازتاب کم در شیشه های چند لایه شامل ترکیبی از تکنیک های پیشرفته تولید و نوآوری های علوم مواد است. یکی از روشهای اصلی استفاده از پوشش های ضد بازتاب (AR) است که برای به حداقل رساندن میزان نور منعکس شده از سطح شیشه طراحی شده اند. این پوشش ها به طور معمول از لایه های مختلف اکسیدهای فلزی مانند دی اکسید سیلیکون (SIO2) و دی اکسید تیتانیوم (TIO2) تشکیل شده اند که با استفاده از تکنیک هایی مانند رسوب بخار شیمیایی (CVD) یا رسوب بخار فیزیکی (PVD) بر روی سطح شیشه قرار می گیرند. ضخامت و ضریب انکسار هر لایه با دقت کنترل می شود تا اطمینان حاصل شود که تداخل مخرب رخ می دهد ، و به طور موثری نور منعکس شده را لغو می کند.

یکی دیگر از تکنیک های مهم استفاده از شیشه های کم آهن به عنوان ماده پایه است. شیشه های سنتی حاوی مقادیر کمی آهن است که می تواند رنگ سبز مایل به سبز را ایجاد کند و بازتاب را افزایش دهد. از طرف دیگر ، شیشه کم آهن دارای میزان آهن به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و در نتیجه یک ماده واضح تر و شفاف تر با بازتاب ذاتی پایین تر می شود. این نوع شیشه اغلب به عنوان بستر شیشه لمینت استفاده می شود و پایه ای را فراهم می کند که اثربخشی پوشش های AR را تقویت می کند.

فرآیند لمینیت به خودی خود نقش مهمی در دستیابی به بازتاب کم دارد. شیشه لمینت به طور معمول از دو یا چند لایه شیشه ای که به همراه یک لایه لایه پیوند می شوند ، تشکیل شده است که معمولاً از پلی وینیل بوتیرال (PVB) یا اتیلن وینیل استات (EVA) ساخته شده است. لایه بین المللی نه تنها یکپارچگی ساختاری و ایمنی را فراهم می کند بلکه می تواند برای داشتن خواص نوری خاص نیز مهندسی شود. به عنوان مثال ، می توان با افزودنی هایی که باعث کاهش بازتابی یا افزایش انتقال نور می شود ، با افزودنی ها درمان شود. علاوه بر این ، فرآیند پیوند باید با دقت کنترل شود تا از معرفی حباب های هوا یا سایر نواقصی که می تواند نور را پراکنده و بازتابی کند ، جلوگیری شود.

بافت سطحی یکی دیگر از تکنیک های مورد استفاده برای کاهش بازتاب در شیشه چند لایه است. با ایجاد یک سطح میکروسکوپی خشن ، نور به جای اینکه مستقیماً به عقب منعکس شود ، در چندین جهت پراکنده می شود. این امر می تواند از طریق فرآیندهای مانند اچ اسید یا سایش مکانیکی حاصل شود. با این حال ، برای جلوگیری از به خطر انداختن شفافیت شیشه یا معرفی تحریفات بینایی ، باید بافت سطح به دقت متعادل شود.

سرانجام ، ادغام فناوری نانو امکانات جدیدی برای کاهش بازتاب در شیشه های چند لایه باز کرده است. پوشش های نانوساختار ، که از آرایه های ویژگی های نانو تشکیل شده است ، می توانند برای دستکاری نور در سطح مولکولی روی سطح شیشه استفاده شوند. این روکش ها می توانند در طیف گسترده ای از طول موج بازتاب بسیار کمی به دست بیاورند ، و آنها را برای برنامه هایی که در آن عملکرد نوری مهم است ، ایده آل می کند .